Pangandaran is een vissersdorpje in het zuid-westen van Java. We verblijven in een te schattig bed en breakfast met 5 verblijven en een verfrissend zwembad. 3 nachten zullen we hier vertoeven. Het verblijf is met aandacht opgezet waarbij overal waar je kijkt leuke beeldjes en mooie bloemen te zien zijn. Onze kamer ziet er tevens schattig uit met een buitenbadkamer, wat een luxe. Hier kunnen we prima een dagje ontspannen. Morgen gaan we dit ook doen aan het zwembad en het strand welke we vanuit onze kamer kunnen zien. De dag hierna gaan we de Green Canyon en de Green Valley bezoeken. We merken goed dat we van de stad naar een dorpje zijn gegaan. Het is veel rustiger. We zien hier weinig toeristen en er zijn weinig plekken waar je op het terras kunt zitten. Dehostess verteld ons dat dit komt omdat het toeristenseizoen al bijna over is.

Tijd voor relaxtime terwijl we het zwembad heerlijk voor onszelf hebben. Lekker temperatuurtje, boekje lezen, muziek luisten en zwemmen. Hierna gaan we nog even naar het strand voor een strandwandeling. Ook een heel ander strand dan dat we in Europa zijn gewend. De zee is ruiger en heeft meer golven. Ook staat er aan de rand van het strand begroeiing waaronder palmbomen met kokosnootjes! Op het strand liggen veel bootjes. Heerlijk die rust hier.

De opvolgende dag werden we opgehaald door de taxi voor de Green Valley en Canyon tour. Veel over gelezen dat dit erg mooi zou zijn, we zijn benieuwd. De taxi-chauffeur en gids zijn zoals de rest van de bevolking die we hebben gezien en gesproken, super vriendelijk en vrolijk. Hij komt ook uit het dorp en verteld volop. Verteld hierbij ook over de verwoestende tsunami van 2006, en welke sporen deze tot op de dag van vandaag nog heeft achtergelaten. Erg indrukwekkend om te horen en ook de plekken te zien waar hij over verteld, terwijl we erlangs rijden. Voor ons niet eens in te beelden hoe dit zou moeten zijn geweest. Hijzelf heeft moeten rennen voor de 12 meter hoge golven. Bizar!

Tijdens de weg naar de Valley, vraagt de guide of hij een dorpje zou mogen laten zien. Leuk, is juist wat we gaaf vinden. We stoppen bij een dorpje waarbij alles super primitief is. In dit dorp staan de kokosnoten centraal. Ze gebruikten deze veel zelf maar voornamelijk voor de export. Nog een gevaarlijke baantje om kokosnoten uit de bomen te krijgen. Ze klimmen in de bomen, die wel tot 14 meter hoog kunnen worden, zonder beveiliging op de blote voeten met een machete. En ja, het gebeurt helaas regelmatig dat we iemand uit de boom valt. En ja, dat loopt nooit goed af. Hij geeft aan dat ze geen keus hebben ivm met dat dit de manier van geld verdienen is voor hen. We kijken onze ogen hier uit! We gaan langs de wooden-puppet-maker. Hij maakt alle poppen en beeldjes met de hand. Prachtig om te zien. Op een gegeven moment vraagt de guide of nog iets willen zien ‘can i show you my bath?’. Uh ja tuurlijk, lijkt ons geen probleem om de wasruimte te zien. Dit was alleen even een kleine miscommunicatie.. Een andere inwoner komt met een immens beest, hij heet micheal, naar ons toe gelopen. Het kwartje viel bij ons, een bat in plaats van bath. Daar was die dan. Een vleermuis welke, niet overdreven, 20x zo groot is dan de vleermuis die we in Nederland kennen. Dan niet gesproken over zijn grootte wanneer hij zijn vleugels spreid. Hij werd keurig aan een stokje gehangen en hield ons nauwlettend in de gaten. Onze guide vroeg of we hem wilde vasthouden voor een foto. Het enige wat ik hoorde terwijl ik naar dat beest keek was; RABIES, ik geef je RABIES. Vriendelijk dit afgewimpeld en als twee bange toeristjes stonden we ‘Micheal’ van een afstand te bekijken. Moet toegeven, wel een mooi beestje. Maar daar blijft het bij. Die twee heren vonden het wel grappig. Hierna onze reis naar de Valley voortgezet. Hij vertelde ons dat we geluk hadden, het water was nu zo helder en groen, in lange tijd was dit niet zo geweest. Ons eenmaal omgekleed in onze zwemkleding liepen we de Valley in. We hadden enkel een onderwatercamera bij. De slippers gingen in een waterdichte luchtzak welke onze guide meenam. We mochten de Valley (grote rivier in het oerwoud) uit zwemmen onder leiding van onze guide natuurlijk. Dit omdat er veel stenen in het water lagen waarbij je soms moest zwemmen en soms moest klimmen. Hij wist precies de veilige routes. Het water was koud! Maar geen tijd om hierbij stil te staan. Niet miepen en hop gaan! Eerst hebben we een klein stukje terug gezwommen in de grot. Heeel gaaf! Daarna met de stroming meegezwommen. De stenen onder het water waren erg glad. De guide vloog er als het ware overheen. Mitch ging ook super vlot. Daar achteraan kwam ik gesjokt, voorzichtig met het evenwicht en coördinatie van een 2 jarige. Uiteindelijk moesten we van een mini-waterval afspringen, spannend maar super vet! Daarna konden we ook als een soort Tarzan en Jane van een touw springen in het water. Later hebben we nog een groep Chinese toeristen ingehaald, welke allemaal in het veiligheidsvest hingen. Medelijden met de betreffende guide welke hen moest voorttrekken. Maar wauw, wat een ervaring was dit zeg! Het water was koud, maar o zo helder. Toen we het water uit kwamen merkte ik een kramp in mijn gezicht. Dit kwam gewoon doordat ik continue een mega glimlach op mijn gezicht had gehad! De natuur eromheen zo prachtig. Kan het niet vaak genoeg zeggen, maar Java is zo mooi en groen! Lunch na deze indrukwekkende maar vermoeiende zwemtocht staat voor ons geserveerd. Super veel eten, iets wat we nooit met zn tweetjes op kunnen. Ze zijn bijzonder gastvrij! Op weg naar de Canyon maken we nog een tussenstop. Hij vertelt waar we naar toe gaan, maar we begrijpen niet wat hij bedoeld. Eenmaal aangekomen zijn we blij verrast! We zijn in een opvanghuis voor schildpadden welke gewond zijn en moeten herstellen. Geweldig initiatief! We mochtende schildpadden vasthouden, menn wat zijn die zwaar! Na een donatie voor het goede doel weer verder. De canyon is tevens een grote rivier door de jungle. We varen hier met een bootje doorheen. Tevens indrukwekkend om te zien. Eenmaal in de canyon aangekomen even een pauze. Er wordt ons aangeboden of we nog willen zwemmen, maar hier passen we even voor. Genieten van het adembenemende uitzicht is voldoende. Aan het einde van de tour gaan we nog langs een bamboebrug. Deze is door de locals zelf gemaakt en enkel geschikt voor voetgangers en scooters. We heb en erover heen gelopen, maar heel stabiel leek het niet, smal en wiebelig was die zeker. Graag zou ik er niet overheen rijden. Na deze dag vol indrukken en mooie uitzichten liggen we uitgeteld op bed. Ook dit hadden we zeker niet willen missen in onze reis. Zeker een aanrader om deze tour te doen met Di-Din. Morgen weer vroeg op voor de reis naar Yogya!

Liefs xx Tanja